Ravel

Ravel
Nome: Joseph Maurice Ravel.
Data nacemento: 7 de agosto de 1875, Ciboure (Francia).
Data morte: 28 de decembro de 1937 , Paris (Francia).
Nacionalidade: Francesa.
Movemento artísitico: Impresionista
Artista: Compositor e pianista.

Obras: 1899 Pavana para unha infanta difunta. 1907 A hora española. 1908 A miña nai a oca. 1912 Daphnis et Chloé. 1918 A tumba de Couperin. 1920 La Valse.  1928 Bolero. 1931 Concerto para a man esquerda.

Nacido no País Vasco francés, herdou do seu pai, enxeñeiro suízo, a súa afección polos dispositivos mecánicos  e da súa nai, de orixe vasca, a súa atracción por España, fonte de inspiración de moitas das súasobras. Aínda que iniciou os seus estudos musicais a unha idade relativamente tardía, cando contaba sete anos, sete máis tarde, en 1889, foi admitido no Conservatorio de París.
Discreto pianista, o seu interese centrouse pronto na composición, campo no que deu mostras dunha gran orixinalidade desde os seus primeiros traballos.
En 1901 presentouse ao Gran Prix de Roma, cuxa obtención era garantía da consagración oficial do gañador (ao gañador permitíalle estudar dous anos en Roma). Logrou o segundo premio cunha cantata titulada Myrrha, escrita nun estilo que buscaba adaptarse aos gustos conservadores do xurado e que para nada se correspondía co que Ravel exploraba en obras. Participou outras tres veces, en 1902, 1903 e 1905, sen conseguir nunca o prezado galardón. A última delas, na que foi eliminado nas probas previas, provocou un escándalo na prensa que ata lle custou o cargo ao director do Conservatorio.
A súa propia vida sempre se desenvolveu en soidade, á marxe de toda manifestación social, dedicado de maneira total á composición.
Desde o verán de 1933, Ravel comezou a presentar os síntomas dunha enfermidade neurolóxica que o condenaría ao silencio nos últimos catro anos da súa vida. Desordes da escritura, da motricidad e a linguaxe foron as súas principais manifestacións, mentres que a súa intelixencia mantíñase perfectamente e seguía pensando na súa música, sen poder xa máis escribir ou tocar unha soa nota. Crese que un traumatismo craneano, consecuencia dun accidente en taxi do que foi vítima en outubro de 1932, foi o que precipitou as cousas; pero Ravel parecía consciente desta desorde facía xa varios anos (a tese da enfermidade de Pick é aínda discutida). O mal seguiu progresando. En decembro de 1937 intentouse unha intervención cirúrxica desesperada no seu cerebro enfermo.O 28 de decembro de 1937 morría Maurice Ravel, aos 62 anos.

Outras cousas:

# Tras acabar un concerto de orquestra, o director felicita ao primeiro violín. Cando finaliza un concerto para piano, o director felicita ao pianista. Cando finaliza a música do "Bolero" de Ravel e comezan os aplausos do público.... O director achégase ao percusionista e felicítao. O labor do percusionista nesta peza é fundamental, xa que esta desenvólvese cun ritmo e un tempo invariables. Toda a orquestra constrúe a melodía (tamén repetitiva) ao redor do compás marcado polo percusionista que, durante toda a peza, sempre realiza a mesma tarefa. Non pode adiantarse, non pode atrasarse, é sempre a mesma repetición durante os quince minutos que dura a obra, e do seu repetitivo ritmo depende o éxito desta. O ostinato (forma musical repetida) rítmico repítese 169 veces sen alteracións nin equivocacións. Versión curiosa do Bolero de Ravel.

# É tanta a importancia que se lle dá ao percusionista nesta obra, que a Orquestra de París gravou unha curtametraxe titulada "O percusionista do Bolero", cuxo protagonista único é o actor Jacques Villeret, que imita a un percusionista durante a execución do "Bolero" de Ravel. Abúrrese, distráese, mira á camara, mira á muller dos timbais... Durante 15 minutos repetindo o mesmo 169 veces. "O percusionista do Bolero".

# O Bolero non foi para Ravel máis que un divertimento... El sempre o considerou como unha simple orquestación a modo de experimento. Por iso foi o primeiro sorprendido polo seu increible éxito, tras a súa estrea en Paris en 1928.

# No ano 1927  Maurice Ravel (1875-1937) estaba preparando unha xira de catro meses polos Estados Unidos e Canadá. Pero antes de partir recibiu un encargo da súa gran amiga Ida Rubinstein, unha bailarina rusa dona da súa propia compañía.Ida estaba preparando unha gran tempada con encargos aos mellores músicos do momento. Encargoulle a Ravel que compuxese un ballet de carácter español que pretendía representar ela mesma.Ravel foise de viaxe coa idea de orquestrar unhas pezas do Iberia de Albéniz pero el non contaba con que á súa volta alguén se adiantara. Os dereitos de orquestación do Iberia xa foran cedidos a un compositor español.Finalmente decidiu crear unha obra experimental, un tema e un contratema que se irían repetindo nos que a variación sería un inmenso crescendo ao longo da obra. Chamaríao Fandango, aínda que finalmente definiríao como bolero, tomando o nome dunha danza tradicional andaluza. O Boléro (ese foi o nome final que recibiu a obra) foi estreado o 22 de novembro de 1928 en París cun enorme éxito que lle seguiu ata hoxe. Con todo, a relación de Ravel coa súa Boléro foi durante o resto da súa vida ambigua, valorábao pero ao mesmo tempo considerábao baleiro de música.

# O Bolero unha peza tremendamente popular que ata fai ben pouco era a primeira clasificada no ranking  de dereitos de autor en Francia... En España tamén temos o noso exemplo particular co Concerto de Aranxuez do mestre Joaquin Rodrigo.

Outra versión do Bolero: