Piano


Piano. 
Nome. Castelán: piano. Italiano: pianoforte. Francés: piano. Inglés: piano. Alemán: klavier.
Familia. Corda percutida.
Como é? . Dispón de 88 teclas que ao ser pulsadas que golpean as cordas.Tamén ten dous ou tres pedais. Nalgunhas ocasións tócase o piano "a catro mans", dous pianistas sobre o mesmo piano.
Dentro dos pianos modernos atopamos dous grandes grupos: pianos verticais e pianos de cola. Os pianos verticais caracterízanse por posuír o arpa, as cordas e os martelos perpendiculares ao piso. Os Pianos de cola caracterízanse por posuír o arpa, as cordas e os martelos paralelos ao piso, no seu parte posterior e ten forma de cola.
Piano de cola
Como produce o son? O seu son prodúcese pola vibración das cordas ao ser golpeadas por marteliños accionados por teclas. O son do piano prodúceo unha serie de marteliños ou maciños recubertos de fieltro que golpean unha serie de cordas tensas. Cada martelo móvese mediante unha tecla. A vibración das cordas dá lugar ao son. Cando se solta a tecla actúa o correspondente amortiguador que se aproxima á corda e detén a vibración. O afundimento da tecla pon en movemento un conxunto de levas (mecánico) que resulta máis sinxelo no piano horizontal (de concerto de cola ou de media cola) e máis complexo no piano vertical. Neste último a pulsación da tecla provoca o movemento do saltarelo que empuxa o macillo cara á corda, mentres o amortiguador apártase. Un paramartelo impide un retorno completo do martelo e permite, polo tanto, a execución dunha serie de notas iguais en rápida sucesión. É un instrumento polifónico. 
Historia.O instrumento musical máis antigo que inicia a liña evolutiva que culmina no que hoxe coñecemos como piano é a Cítara. Este instrumento é orixinario de Africa e do sueste de Asia e remóntase á Idade de Bronce (ao redor do ano 3000 a.C.). Consistía nun conxunto de cordas dispostas a certa altura sobre unha pequena táboa, que eran postas a vibrar mediante as uñas dos dedos ou algún outro elemento punzante.
Un instrumento posterior á cítara, aínda que con lixeiras variacións, foi o Monocordio. A súa construción baseábase na colocación dunha soa corda (de alí o seu nome: Mono=unha Cordio=corda) considerablemente máis larga que as da cítara, vibrando sobre unha pequena caixa de resonancia construída de madeira. Este instrumento foi empregado por Pitágoras cando realizou estudos sobre os intervalos musicais. O seguinte paso evolutivo constituír o salterio, un instrumento construído sobre os principios da cítara pero cunha forma trapezoidal en función das distintas lonxitudes das súas cordas. Posuía unha rudimentaria táboa harmónica e pequenas pontes tonales. Unha variación do salterio atopámola no Dulcimer que, seguindo basicamente os mesmos principios de construción que o salterio, estaba pensado para que as súas cordas non sexan tocadas coas mans ou con algún elemento punzante senón para que sexan percutidas.
O piano tal cal o coñecemos hoxe en día baséase, entón, nos principios de construción dos instrumentos mencionados, cuxas cordas non son xa tocadas coas mans senón percutidas por martelos. Continuando coa evolución atopamos ao Clavicordio, un instrumento no cal as cordas eran postas a vibrar mediante un pequeno cravo ou agulla metálico. Este cravo ou agulla era posto en movemento desde un teclado accionado polos dedos. Este teclado, mediante sistemas máis ou menos complexos de pezas de madeira ou metal, resortes e panos, transmitía o seu movemento ao cravo ou agulla. Este último "enganchaba" a corda e liberábaa inmediatamente póndoa a vibrar.
Un desenvolvemento posterior aínda que contemporáneo ao Clavicordio produciu un instrumento chamado harpiscordio. A diferenza que atopamos entre ambos é que neste último as cordas eran postas a vibrar mediante un plectro ou coa nervadura de plumas de aves.
Ao redor do ano 1695 un italiano chamado Bartolomeo Cristofori comezou a construír un instrumento que, aínda que basicamente era dunha especie similar ao Clavicordio e ao Harpiscordio, incluía no deseño do seu mecanismo un concepto revolucionario. Posto que tanto o Clavicordio como o Harpiscordio puñan a vibrar as cordas mediante algún tipo de púa ou plectro, as cordas comezaban a vibrar sempre co mesmo volume e ton independentemente da rapidez ou lentitude coa que se presionasen as teclas. No instrumento desenvolvido por Cristofori o elemento que puña as cordas a vibrar era unha peza de madeira coa forma dun martelo cuxa punta estaba recuberta de coiro. Isto non producía un son metálico e estridente como no Clavicordio e o Harpiscordio senón un son moito máis doce e sostido. Ademais, o mencionado martelo tiña un sistema de escape mediante o cal era posible variar tanto o volume como así tamén o ton do son. Neste instrumento estaba notablemente aumentada a capacidade expresiva musical xa que nel non era soamente posible producir un determinado son sempre ao mesmo volume e ton senón que tamén era posible producir sons con máis ou menos volume que outros e producir unha moi lixeira variación tonal. E todo isto, está claro, era posible facelo desde o teclado, segundo como este se tocase. Movementos rápidos e bruscos da tecla producían sons de gran volume e brillantes; movementos lentos e tranquilizados producían sons de menor volume e máis doces en canto ao ton.
Este foi entón o primeiro piano que se construíu. O señor Bartolomeo Cristofori chamouno "Forte-Piano", nome que non significaba máis nada que facer referencia ao que acabamos de dicir como as súas principais características: que o instrumento podía producir sons fortes (forte) e suaves (piano). Hoxe en día utilizamos máis comunmente a palabra Piano para referirnos a este instrumento. Bartolomeo Cristofori construíu tres pianos en toda a súa vida, o máis antigo dos cales consérvase no Museo Metropolitano de Arte de New York e data de 1720.
Curiosidades. Aberta ou pechada?. O piano libera o son por enriba, e se unha persoa vai tocar nun lugar un pouco máis grande do normal, esa persoa abre a tapa do piano en 45º  para liberar o son e aumentar a súa resonancia.

Audición:

Partes dun piano de cola

Piano de cola e piano vertical

Partes dun piano vertical


E... aínda máis sobre o piano:

  Como se fai un piano?  Todo o proceso para construír un piano. Paréceche interesante?. Pois preme para velo.

Toca o piano virtual. Como empezar? Preme na "?" que está na parte superior esquerda para que saian impresas nas teclas do piano as letras que tes que pulsar no teclado do ordenador. "Play" para escoitar a composición que creaches. "Reset" para comezar a compoñer de novo.




# Se chegaches ata aquí fixeches méritos suficientes para un premio. Sorpréndete con esta interpretación do coello Bugs Bunny da Rapsodia húngara nº 2 de Franz Liszt.

# Se chegaches ata aquí fixeches méritos suficientes para un premio. Sorpréndete con esta interpretación do tema da película "Piratas do Caribe".

# Se chegaches ata aquí fixeches méritos suficientes para un premio. Sorpréndete con esta interpretación de Jon Schmidt do tema "All of me".

# Selección de grandes concertos para piano:


1) Mozart: Piano Concerto No.21. 
2) Mozart: Piano Concerto No.20. 
3) Beethoven: Piano Concerto No.4. 
 4) Beethoven: Piano Concerto No.5. 
5) Chopin: Piano Concerto No.1. 
6) Schumann: Piano Concerto in A minor, Op.54. 
7) Liszt: Piano Concerto No.1. 
8) Tchaikovsky: Piano Concerto No.1 (Mov 1) 
9) Tchaikovsky: Piano Concerto No.1. (Mov 3) 
10) Grieg: Piano Concerto No.1. 
11) Rachmaninoff: Piano Concerto No.2 (Moderato). 
12) Rachmaninoff: Piano Concerto No.2 (Adagio sostenuto). 
13) Rachmaninoff: Piano Concerto No.3 (Allegro ma non tanto). 
14) Rachmaninoff: Piano Concerto No.3 (Finale: Alla breve). 
15) Shostakovich: Piano Concerto No.2.